door Anne-Rose Hack
•
22 jan., 2024
"Met Annet" in Miyakojima Avonturen in het Land van de Rijzende Zon Hey daar, avonturiers en stoelreizigers! Ik sta op het punt om te duiken in een avontuur in Miyakojima, Japan. Van 5 februari tot 22 maart wissel ik mijn klompen in voor slippers en mijn kaas voor sushi. Samen met mijn partner Mikako zorg ik voor mijn schoonmoeder, die worstelt met een ernstige ziekte. Ze wil nog een keer haar familie bezoeken op dit prachtige eiland, en wij zijn haar sidekicks in deze missie. Verwachtingen: Hollandse directheid ontmoet Japanse subtiliteit Ik pak mijn koffer vol verwachtingen, een snufje zenuwen, en een grote dosis humor. Ik verwacht een cultuurshock van epische proporties - denk aan Godzilla versus King Kong, maar dan in sociaal-culturele zin. Ik, met mijn Nederlandse directheid, in het land van ingetogen knikjes en buigingen. Dit wordt lachen (of huilen, dat zien we nog wel). Mantelzorgen Ik bereid me voor op de zorg voor mijn schoonmoeder, een ervaring die ongetwijfeld uitdagend en bijzonder tegelijk zal zijn. De staat van mijn schoonmoeder is nog best goed, maar kan ineens verslechteren. Dan moeten wij gereed staan om ons zonder Japanse woorden verstaanbaar te maken. Wow. Cultuurclash: Als een olifant in een Japanse porseleinwinkel Directheid versus diplomatie De Japanse cultuur waardeert subtiliteit en indirectheid, terwijl ik gewend ben aan de Nederlandse "zeg het zoals het is"-mentaliteit. Ik zie mezelf al struikelen over culturele nuances, waarbij mijn pogingen tot beleefdheid waarschijnlijk meer lijken op een olifant die een balletje probeert te trappen. De Taalbarrière: handen en voetenwerk Mijn Japans beperkt zich tot "Konnichiwa" en "Arigato". Dus bereid je voor op een komische mix van handgebaren, Google Translate-fouten, en een glimlach die hopelijk veel goed maakt. Kijken of mijn humor wordt gewaardeerd in Japan. Het avontuur van traditionele gewoontes Ik krijg te maken met traditionele Japanse gewoontes en gebruiken. Ik probeer me nu al voor te stellen hoe ik een kimono aantrek zonder eruit te zien als een verdwaalde toerist in een laken. En hoe zit het met die onsen (Japanse baden)? Moet ik echt in mijn Adamskostuum tussen de locals bubbelen? Wordt ik eruit ge-sayonara’d omdat ik tatoeages heb? Een reis vol onzekerheden en luid gelach Het prachtige Miyakojima Ik kan niet wachten om de schoonheid van Miyakojima te ervaren. Van de azuurblauwe zee tot de adembenemende natuur. Maar hoe combineer je zonnebaden met de emotionele zwaarte van de situatie? Zonnebrandcrème en zakdoekjes worden mijn beste vrienden. En natuurlijk heb ik mijn oogappel (mijn partner) ook bij me. Dit komt wel goed. Emotioneel rollercoaster Van vreugdevolle momenten met mijn schoonmoeder tot het balanceren tussen zorg en toerist zijn. Het wordt een emotionele achtbaan, en ik heb geen idee of er een handleiding is voor deze rit. Maar zonder handleiding kan ik deze origami situatie ook wel aan. Het zal geen mooie kraanvogel worden, maar ik zal mijn best doen :) Humor als overlevingsmechanisme Ik reken op mijn humor om me door de ongemakkelijke momenten te loodsen. Zal ik de Japanse etiquette doorbreken met mijn luidruchtige lach? Waarschijnlijk. Maar hé, dat wordt dan weer een goed verhaal voor bij de thee (of koffie). Voorbereid op de Japanse cultuur... Soort van Omarmen van het onbekende Ik ga me onderdompelen in de Japanse cultuur, van het proberen van nieuwe gerechten (fingers crossed dat ik niet per ongeluk iets bestel dat nog beweegt) tot het deelnemen aan lokale festiviteiten. Misschien vind ik wel mijn innerlijke zen... of raak ik die juist volledig kwijt. De natuur in: Meer dan alleen Instagrammable Ik kijk uit naar de momenten waarop ik kan ontsnappen aan de chaos en gewoon kan genieten van de natuur. Of ik nu verdwaal op een bospad of per ongeluk een heilige steen beledig, het wordt hoe dan ook memorabel. De tas is gepakt, de geest is bereid Het belang van familie en het leven vieren Deze reis is een herinnering aan de waarde van familie en het vieren van het leven, hoe uitdagend het ook kan zijn. Zoals Mikako en ik mijn moeder hebben bijgestaan in haar laatste maanden, gaan we dit gewoon nog een keer rocken. Never change a winning team! We gaan voor liefde, steun, en misschien een paar onbedoelde culturele blunders. Persoonlijke groei Ik ben er klaar voor om te leren, te lachen, en misschien zelfs een beetje te groeien. Misschien kom ik terug als een wijzere, meer ingetogen ondernemer... maar reken er niet op. Dus blijf afgestemd voor updates vanuit Miyakojima, waar ik me waag aan een avontuur vol verrassingen, tranen en (on)gemakkelijke lachmomenten. Tot snel, met meer verhalen en avonturen!